życie

"Życie to nie próba generalna, ale jedyny spektakl" - chodzi to za mna już od kilku dni i myślę, myślę, myślę... rzeczywiście, kurczę już nigdy nie będę miała tyle lat, co mam. Już nigdy nie będę miała drugiej szansy na przeżycie wielu cudownych chwil. I nie czuję się z tym dobrze. Od kilku dni myślę tylko o ulotności życia. Czemu "nic dwa razy się nie zdarza"? Czemu nie można cofnąć czasu i poprawić swoich błędów, nie spotkać pewnych osób, nie być w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie?