Komentarze: 3
No dobra... już mi lepiej. Nie będę narzekać i marudzić na całe zło tego świata, bo chyba wystarczy marudzenia i narzekania na tych blogach. Dla przekory napiszę jakie cudowne i piękne jest moje życie. Mam kilka osób, które mnie kochają i które ja kocham nad życie. Jestem zatem uczuciowo szczęśliwą osóbką. Mam co jeść, mam w co się ubrać, nie jestem odarta z uczuć wyższych. Szkoła? Narazie nie miałam na co narzekać. Realizowałam swoje plany i wychodziło mi to całkiem nieźle. No więc na co mam narzekać? Koniec z narzekaniem! Życie jest piękne! Hmm..tylko ludzie są czasem podli... ale to już inna bajka...